De vergrijzing vindt wereldwijd plaats. Bij de architectuur voor ouderenwoningen gaat het vaak over kleinschaligheid. Architect Erik Vrieling wil met het boek The Architecture of Ageing laten zien dat het bouwen voor senioren ook in grootstedelijke omgevingen kan.
Bron: Zorgsaam Wonen
“Eigenlijk bouw ik voor mezelf”, lacht Vrieling, partner bij de Architekten Cie.. “Ik zou de komende jaren zelf wel in het groen willen wonen, maar niet voor altijd. Als ik ouder word, zou ik liever in de buurt van voorzieningen wonen, in een stad. Al is het moeilijk om echt vooruit te kijken.”
Hij pleit ervoor om niet meer over bouwen voor ouderen te spreken, maar om wooncomplexen te maken waarvan de helft van de woningen geschikt is voor mensen met een afnemende mobiliteit. “Maak de badkamer en slaapkamer iets groter, met een goede draaicirkel zodat iedereen er langer kan blijven wonen.” Wat hem betreft hoeft het allemaal niet ingewikkeld te zijn. “Zorg gewoon voor nabijheid en toegankelijkheid.”
Toekomstbestendige wijken
Vrieling is ervan overtuigd dat wijken met verschillende typologieën toekomstbestendige, levendige wijken worden. In Hoofddorp is hij bezig met het Holmkwartier. Daar komen inclusieve woningen, meergeneratiewoningen, eengezinswoningen, stadsvilla’s en woningen voor starters en intramurale woningen. In de wijken van de toekomst moet je voorzieningen op orde hebben. Dat geldt voor dorpen en voor steden. “Ik krijg vaak te horen dat senioren niet goed oud kunnen worden in de binnenstad. Daar denk ik anders over. In de binnenstad kun je prima oud worden, er is vertier en het voorzieningenniveau is hoog.”
Voorbeelden
In het boek komen diverse experts aan het woord, zoals Joost van Hoof, Lector Urban Ageing at The Hague University of Applied Sciences en Prof. Dr. Ir. Masi Mohammadi, Smart Living Scientist, Hoogleraar en Voorzitter van Smart Architectural Technologies (TUe) & Architecture in Health (HAN).
Ook laat hij diverse voorbeelden zien van wat collega’s en hijzelf hebben ontworpen voor de ouderen, zoals de Nieuwe Sint Jacob en De Makroon in Amsterdam. “We hebben destijds meegedaan aan de prijsvraag ‘Who cares’ van toenmalig Rijksbouwmeester Floris Alkemade, en hebben met ‘Who dares’ gewonnen. Bij dat project hebben we ook gelet op het maken van een beschermde woonomgeving met geborgenheid en kansen op ontmoeting.”
Participatie kost tijd
Bij de ontwerpen zorgt Vrieling ervoor dat mensen elkaar kunnen tegenkomen op diverse plekken, zoals bij de liften maar ook bij de tuin. “Het is zoeken naar een goede balans tussen het creëren van voldoende eigen ruimte en het gevoel dat je ergens onderdeel van uitmaakt.” Co-creatie vindt hij belangrijk bij alle ontwerpen. “Participatie kost tijd maar het wordt er beter van.”
Bouwen in Seoul
Op 8 oktober overhandigde hij zijn boek aan Sharon Dijksma, de burgermeester van Utrecht. “Ik vind dat passend omdat zij zich hard maakt voor woonprojecten voor allerlei doelgroepen. Wij hebben in haar stad het project ‘Legends in de Leidsche Rijn’ ontworpen. Vrieling overhandigde het boek tijdens de Expo Real in München. “Dat klinkt onlogisch, maar dat is het niet. Tijdens deze jaarlijkse Expo ontmoeten vakgenoten, met name uit Nederland, elkaar.”
Hij hoopt dat het boek inspiratie biedt en laat zien wat er in de stedelijke omgevingen mogelijk is. Zelf heeft hij nog een andere, grote wens: “Ik zou graag een woongebouw voor senioren neerzetten in Seoul.”
Het boek is te downloaden via: The Architecture of Ageing | de Architekten Cie. Er is ook een hardcopy te bestellen.
