Het tekort aan zorgpersoneel is een acuut probleem. Komt er een tijd dat er geen opvang meer mogelijk is op de intensive care? Of dat je niet meer terecht kan op de Spoedeisende Hulp? Ik hoop het niet! Wel weet ik dat het helemaal anders moet. De schreeuw om personeel is als een schreeuw op een lege vlakte.
Verpleegkundigen zijn alleskunners. Secretaresse ziek of de schoonmaakdienst niet aanwezig? De verpleegkundige doet het zelf wel. De verpleegkundige is het gewend om harder te lopen of een rondje extra te maken. Dat is natuurlijk mooi, maar er is één groot nadeel aan verpleegkundigen: ze lopen te lang op hun tenen en dat is niet goed. Ze gaan door tot de stress en frustraties de macht over het lichaam overnemen. Daardoor is de kans groot dat de verpleegkundige uitvalt en mogelijk niet meer terug keert naar de zorg.
Waarom zeggen ze niet gewoon dat het niet meer gaat? Dat doen ze wel, maar opgeven zit niet in het aard van het beestje. Die openstaande dienst moet toch worden opgevuld, En die ernstig zieke patiënt moet toch worden opgevangen. Het is lief dat verpleegkundigen dit doen, maar het gaat niet meer.
Uitstroom IC-verpleegkundigen
Ieder verstandig mens weet dat we geen hulp gaan krijgen in de vorm van personeel. De koek is op en de kruimels zijn opgegeten door de muizen. Er is niets meer. Natuurlijk bakken we wel extra koekjes. Maar het kost anderhalf jaar om nieuwe ic-verpleegkundigen af te bakken. Voor dat opleiden heb je gediplomeerde ic-verpleegkundigen nodig. Die hebben eigenlijk ook geen tijd, maar ze proberen het wel, anders komen er nooit nieuwe mensen. Als je dan hoort dat 50 procent van alle opgeleide IC-verpleegkundigen binnen twee jaar na het behalen van de opleiding de afdeling verlaat, dan zak de moed je in de schoenen. In combinatie met uitval is de uitstroom van IC-verpleegkundigen veel hoger dan de instroom.
Voorgaande coronagolven
Dan nog even komend najaar, er wordt onstuimig weer verwacht. De analyses zijn ongunstig, donkere wolken pakken zich weer samen en het gaat weer flink donderen met stevige wind boven de ziekenhuizen. De eigenaar van een strandtent begint bij het lezen van dit bericht gelijk met het bestellen van extra planken en schroeven voor het beschermen van zijn strandtent.
Wij zetten als zorg de ramen wijd open. Ik wil ook planken en schroeven, de zorg moet anders georganiseerd worden! Anders komen we er niet uit. Het is niet de eerste keer dat er storm is aangekondigd, en de vorige keren heeft de storm flink huisgehouden. Wat hebben wij geleerd van voorgaande coronagolven? Wat kunnen we doen om de schade aan materieel en mensen te beperken?
Patiëntenlogistiek
Voor komend najaar zal samenwerken op één moeten staan. Een intensive care kijkt nauwelijks over de muren van de eigen afdeling heen. Er zijn wel wat initiatieven, maar het kan beter. Elkaar op de hoogte houden, cijfers delen en misschien wel personeel uitwisselen. Laat mensen met ervaring meedenken over de huidige patiëntenlogistiek. Hoe krijgen we de patiënt in het juiste ziekenhuis zonder dat één intensive care eerst alle patiënten op moet vangen?
Bredere inzetbaarheid verpleegkundigen
Een paar kleine voorbeelden van noodzakelijke maatregelen. Op de langere termijn moeten we breder kijken dan alleen de intensive care. Het volledige acute cluster moet op de schop. Afdelingen waar gespecialiseerde verpleegkundigen werken, zijn verspreid over een ziekenhuis. Daar liggen kansen. Een bredere inzetbaarheid moet mogelijk zijn. Wanneer we met elkaar het volledige proces vernieuwen en alles verspillingen verwijderen, kan het niet anders dat het werk gemakkelijker, leuker en efficiënter wordt.
