Drie ‘silver radicals’ deelden hun wijze lessen op uitnodiging van BMJ (British Medical Journal) in een gezamenlijke sessie op het International Forum on Quality and Safety in Health Care vorige week in Kopenhagen. De bijeenkomst trok een grote zaal vol leergierige deelnemers. De tijd was te kort; we gaan er op 14 juni in Utrecht op door.
Door Nico van Weert, Genootschap Gepersonaliseerde Zorg
John Oldham, onder wiens leiding ooit het rapport One person, One team, One system verscheen, zei dat een actie ‘purposeful’ moet zijn om bij het publiek iets op te roepen. De betekenis voor patiënten en burgers moet direct duidelijk zijn. Neem de tijd voor de voorbereiding. “Als mensen in de maanden voorafgaand aan een verandering vroegen wat ik toch aan het doen was, zei ik: ‘I make it go faster later.’” Hij sloot af met de psychologie van verandering. “Maak het bestaande minder comfortabel. Dat komt de veranderbereidheid ten goede.”
Toevallige vondsten
Paul Miles bepleitte een open oog voor toevallige vondsten die tot een goede uitkomst leiden. Maar ‘serendipity’, zoals hij het noemt, vergt wel een zekere opmerkzaamheid. Wellicht een goede combinatie met zijn tweede punt. Geloof in de mogelijkheid dat je het bij het verkeerde eind hebt. Hij sloot af met een les over samenwerking. Als je snel wilt gaan, ga alleen, maar als je ver wilt komen ga samen, zouden wij zeggen.
Compassion
Boel Andersson-Gäre stal de harten met compassion. Ze legde uit dat dit sleutelwoord niet voor niks compass en passion omvat. Realiseer je, zo vervolgde ze, dat de gezondheidszorg een complex systeem is, waarin vele belanghebbenden interacteren. Veranderen is in zo’n context nooit een lineair proces van geplande interventie naar verwachte uitkomst.
Boel sloot haar drieluik af met coproduction: “You cannot produce health for someone. You’ll have to do it together.” Om dat mogelijk te maken, moet je de macht geven aan de mensen die de zorg ook daadwerkelijk verlenen. Want let wel, organisaties die succes hebben, focussen op het primaire proces, zo haalde ze een studie van Dartmout Business School aan. Het bracht haar bij prachtige beschouwingen over hoe een team van zorgprofessionals werkt en hoe de kwaliteit gestimuleerd wordt. Maar de tijd was op.
Gezamenlijke verdieping
Er was nog net gelegenheid voor de tiende les. “Wees nieuwsgierig”, klonk het unisono uit drie silver radical kelen. De volgende stap moet een gezamenlijke verdieping zijn, waarin we onze lessen en uitdagingen verbinden met die van de sprekers.
